OEPS!

OEPS!
In Kosovo slapen we een nacht min of meer wild. Achter een heuvel is een plek met drinkwater en daar staan wat overlanders en locals. Net als de zonnebrilverkoper Mirco die hier in een tent woont en door een lang verblijf in Nederland heel goed Nederlands kan. Hij vertelt dat dit een kuuroord is. Aan de voorkant van de heuvel is het circus met hotels, spa's, souvenierwinkels en restaurants. De achterkant van de heuvel ervaren wij als een oase van rust. 
Vanuit het prachtige Kosovo rijden we Macedonië binnen. We hebben ons niet voorbereid en komen er achter dat er in Macedonië eigenlijk geen campings zijn behalve langs Meer Ochrid in het zuiden. Maar daar zijn we nog niet. Dus zullen we deze avond in een hotel verblijven. De plaatselijke sportvelden waar je in normaal de tent kan opzetten zijn nog, weer of al gesloten. 

We komen in een naar onze normen super kitsch hotel, in Macedonië is het gewoon. Glitter, marmer, gedrapeerde gordijnen, je kent het wel. Iedereen rookt dus ook op de kamers. de luchtverfrisser die men gebruikt om rookgeuren te verdrijven is misselijkmakend. Lilian zet het dampertje maar even op balkon. Douche en toilet zijn maar net aan schoon. Matras is hard. Het avondeten en het ontbijt en de behulpzaamheid en vriendelijkheid van de mensen maken alles meer dan goed.
In Radozhda aan Lake Ohrid blijven we een paar dagen op camping Lakeside2. 2 omdat de eigenaren ook nog een andere Camping Lakeside hebben. Ze zijn er doorgaans niet maar er hangt een camera en als er een nieuwe gast komt, zoals wij, dan komen ze er aan met de auto met als welkomskadootje een koud biertje!
Het is een fijne plek, met strandstoelen, uitzicht op het prachtige meer, en op loopafstand van het vissersdorpje Radozhda de moeite waard om een dagje door heen te wandelen. In het meer zwemmen kleine slangetjes, ongevaarlijk. 
Op een avond eten we forel in een van de restaurantjes. Als altijd zijn er vele katten bij het restaurantje. Er dralen diverse om de benen van Lilian heen. Lilian heeft geen probleem, maar daarentegen vinden de katten elkaars aanwezigheid niet zo'n goed idee, het gaat gepaard met veel gemep, gegrom en gesis. Af en toe wordt er een mep uitgedeeld en hoor je gekrijs of gemiauw.  Aan het eind van de avond is één kat het helemaal zat en geeft de ander een zodanig harde knal, poef, alleen blijft het nu even stil tot een PLONS ! in het water van Lake Ohrid. 
OEPS!
De volgende dag is het weer opnieuw vergeefs zoeken naar een camping, we rijden door vlak Macedonisch land zonder een zuchtje wind. Om 7 uur vertrekken we van de camping om in ieder geval wat kilometers te maken, onze koelvesten werken tot een graad of 30. We stoppen noodgedwongen om een uur of 1300 met rijden. De thermometer geeft dan al 34 graden aan.  Geen schaduw in deze omgeving en geen campings. Pauze nemen we onder het dak van een benzinestation, het enige plekje schaduw in de zon.  We stoppen op goed geluk bij een hotel met een heerlijk zwembad. De badmeester is vergeten de slang eruit te halen en het zwembad zit meer dan vol.  We nemen een duik en gaan terug naar de kamer voor een douche. Op een gegeven moment valt de stroom uit. Dat gebeurt overigens wel vaker in dit deel van Europa. Mmm geen airco. We staan niet in de hete zon met ons tentje dus maken ons niet druk. Guido loopt even naar beneden en komt terug me de opmerking, het is niet de stroom die uitgevallen is, het zwembad staat in de fik. 
OEPS!
Reden tot zorg inderdaad, ook al was het zwembad overgelopen. We lopen naar buiten en zien de brandweer en mensen van het hotel aan het blussen. Ze staan in de zinderende hitte op het dak om zo goed en zo kwaad als het gaat de boel te blussen. de ene brandweerauto is leeg en moet vullen, de andere is nog niet terug. De auto's zijn op zijn minst 40 jaar oud. Het hele politiekorps is ook aanwezig. Ze nemen een kijkje en gaan weer. Verkeer regelen? Mensen weghouden? Communicatie met brandweer? Nope.  Nergens is EHBO te bekennen. Of ambulance. Op het dak zien we de mensen zonder bril zonder pak en zonder masker hard aan het werk. Later op de avond als de brand meester is, horen we dat er twee mensen naar het ziekenhuis moesten met ademhalingsproblemen maar dat ze nu weer okay zijn. 
De receptioniste vangt alle hotelgasten op om zich te excuseren dat er geen diner is die avond.  Want de keuken is dicht, er is geen elektriciteit.
OEPS.
Zonder eten naar bed. Net als die ene pechvogel kat.