Rusland

Wederom een gemakkelijke grensovergang, de beambte maakt een grapje over de Vodka die we als lunch gebruiken en vraagt nog even wat we van Putin vinden.

Geen idee, don’t know the guy. Hij moet lachen en laat ons door. We rijden door een lang eind Rusland, de wegen zijn hier uitermate goed en het rijdt daarom snel door. We willen zo snel mogelijk naar het Altai-gebergte, West Siberië, zodat we daar een paar dagen kunnen verblijven. Zat niet in de planning maar we horen zoveel mooie en prettige verhalen van andere reizigers. Onderweg valt de eerste roadkill van deze trip te betreuren. Op alle vlinders, muggen, bijen en kleine hagedisjes na dan. Een vogel in een zwerm haalt de overkant net niet en raakt de helm van Lilian. Guido ziet hem nog net een duikeling maken voor dat hij op de grond neerstort.

Via Barnaul en Byrsk rijden we richting Gorno-Altaisk in het Altaigebergte. Als we het gebied binnen rijden beginnen we te snappen wat de reizigers bedoelen. Super groen gebergte met kolkende rivieren en enorme berken en sparren. Slingerende wegen met perfect asfalt. Yes! Motorland!

We komen aan in een enorme donderbui en stoppen op goed geluk bij een sjasliek tent. We wachten de bui af en eten friet met kotlet. De weervoorspellingen voor de komende dagen zijn niet veel beter als deze dag en we besluiten een blokhut te huren. De omgeving leent zich er voor. We komen terecht in een blokhut met warme douche, tv, een bovenverdieping met tweepersoonsbed en een veranda. Luxe variant zullen we maar zeggen. Hier vermaken we ons wel. De Russische zomer is ook aangebroken en overal zitten vakantievierende gezinnen. Onze buren zijn wat afwachtend maar na een tijdje ontdooien ze. Vriendelijk en in ons beste Russisch en hun beste Engels praten we wat. We vinden het maar wat jammer dat we niet meer Russisch kunnen. Op Iran na, reizen we sinds Georgië en Armenië door landen (ex-Sovjet) waar veel mensen nog Russisch kunnen spreken.

Onderweg hebben we een zak met paddenstoelen gekocht. We hebben geen idee wat. Overal staan mensen langs de kant van de weg onder parasols met emmers vol. Vers uit het bos geplukt. Er naast staan pottenvol met honing. Die avond hebben we heerlijk paddenstoelsoep gemaakt. Later lezen we in een boek over de Russische keuken (en vooral de band die men heeft met de datsja, het buitenhuis) dat er jaarlijks tientallen mensen sterven in Rusland omdat ze de verkeerde paddenstoelen plukten. Gelukkig kochten wij bij een kenner.

Langs de weg waar wij verblijven staan vele tentjes met honing. In Altai heeft men de beste honing van de wereld. Goed voor de huid en allerlei andere kwalen. Mensen komen uit alle hoeken van Rusland om bij hùn eigen imker de allerbeste honing te kopen. Meestal met liters tegelijk. Voor in de thee.

Ook hier hebben ze dat gekke gebruik van een theeklontje bij de suiker net als we zagen in Iran. Ze lossen het suikerklontje niet in de theemok zelf op, maar in de mond. Je stopt een suikerklontje achter je tanden en terwijl je thee drinkt, lost de suiker op. Tegenwoordig is de moderne suikerklont na één slok al weg. Dit was anders in de Sovjet tijd. Toen waren de suikerklontjes kei- en keihard en duurde het maar liefst een hele beker thee voor dat het suikerklontje achter je tanden opgelost was. De gewoonte is dan ook in die tijd ontstaan. Maar je kan ook honing in de thee doen.

We hebben in Aya langs de Katun-rivier niet veel meer gedaan dan wat lezen, een spelletje doen, een duikje in het zwembad, genieten van een vodkaatje op de veranda, kleine wandelingetjes, nou ja een echte weekendje-Ardennen ervaring zeg maar. 

Na een paar heerlijke dagen, onze minivakantie zoals we het gingen noemen, is het tijd om te gaan. Op naar Mongolië waar 3000 km ongeasfalteerde wegen op ons liggen te wachten. Spannend. Ook omdat we in Ulaan Baatar onze reisvrienden voor China gaan ontmoeten, Marcel en Greta. Het weer is weer opgeknapt en we rijden door prachtige dalen, grote bossen, mooie valleien. Het toerisme is hier echt groot aan het worden. Rept de Lonely Planet nog over kleine dorpjes met hier en daar een park met blokhutten. Nu is het aantal mensen massaal en staan er overal langs de rivier tenten en worden de bungalowparken uit de grond gestampt. 

Onderweg hebben we een geweldige ontmoeting met een Kazach uit Astana. Hij rijdt op een 250Cc hondaatje in 10 dagen op en neer naar Altai, zo’n 3000 km. Alsof wij vanuit Nederland even Midden Spanje aan doen en weer terug. We komen elkaar diverse malen tegen die dagen. Ook passeren we weer de 2 Duitsers, vader en zoon, in Landrover Defenders. Respect hebben we voor de 4 Duitsers op Honda Wave, beter bekend in Europa als de Honda Innova, semiautomatische motortjes van 125 cc. Het zijn dezelfde Hondaatjes die met miljoenen tegelijk in Azië rondrijden, wij mochten het zelf meemaken op Bali. Drie mannen en een vrouw. Ze komen net vers uit Mongolië en zien er echt gehavend uit. Bij de laatste rivercrossing zijn ze lek gestoken door de muggen, ook op hun gezicht. Hun neuzen zijn door de vele verbrandingen een en al vel geworden. Ze vertellen dat ze een half uur terug voor het eerst in 10 dagen een degelijke maaltijd tot zich hebben genomen. Ze rijden zo’n 10 tot 12 uur per dag omdat ze slechts 6 weken de tijd hebben om van Ulaan Bataar naar Hamburg te rijden. We wisselen wat wegen- en slaaptips uit en gaan weer uit elkaar. Wat een bijzondere ontmoeting. Respect zoals gezegd.

Op een camping naast de rivier slaan we ons tentje op. De eigenaar maakt de banja voor ons aan. Het is zo heet dat we er slechts een half uur van het hele uur in zitten. Naast ons kampeert een Russisch echtpaar in een Nissan Patrol. We drinken samen vodka bij het kampvuur. Serg en Anna komen uit Vladivostok. Dit is zo’n 10.000 km verderop. Het geeft een beeld van hoe groot Rusland is. Serg is tijdens bergklimmen in Altai 100 meter naar beneden gevallen en heeft zijn been gebroken. De volgende dag krijgen we van hen als kadootje een dennenappel uit Vladivostok. Als je de schub er afhaalt, vind je binnen in een soort nootjes, erg smakelijk. 

Door een prachtig gebied rijden we verder, de vlakte na de … bergen is spectaculair. We slapen wederom in een blokhut, ditmaal bij nomaden. Dit gebied, samen met het Noord Oost deel van Kazachstan en het Noord-west deel van Mongolië behoort tot de kazakken, een echt nomaden volk. Je ziet overal yurts. Deze nomaden hebben het toerisme ontdekt en wat pre-fab blokhutten neergezet. Er staat een kameel om op te rijden. Het doet allemaal wat amateuristisch aan, ze spreken geen Engels en ja er is een banja maar nee je kan er niet in vandaag. Later blijkt dat dochter er haar intrek ingenomen heeft. Vandaar. Oma slaapt in de blokhut naast ons. We zien zeker 3 Russische gezinnen langs komen, een kijkje nemen en nee zeggen tegen deze homestay. We profiteren mee van het diner dat bereid is voor de buren. ’s Ochtends zijn er twee Russische jongens met een Lada Niva naast ons neergestreken. Ze komen net uit Mongolië en geven ons een overlevingspakket uit het Russisch leger. Een officiers-pakket. We zijn er erg blij mee, dit kunnen we in Mongolië goed gebruiken. De volgende ochtend rijden we het laatste stukje Altai uit. Laatste keer tanken in Agtau en op naar het grensplaatsje Kosh-Agach. Hier willen we zeker wel eens terug komen, wat een mooi land. Russen zijn supervriendelijk en houden enorm van eten! 

Bij de grens staat geen hele grote rij waar we even bang voor waren. Vooraan de rij, voor de slagboom staan 5 motoren. We twijfelen geen moment, negeren de auto’s en rijden langs de rij en sluiten bij hen aan. En doen alsof onze neus bloedt.  Het zijn Tero, Jorkki,  Harri, Jerro en Pasi uit Finland. Op 5 verschillende motoren, het is een ratjetoe aan motoren, BMW F800gs , Husqvarna, Honda Transalp, een Yamaha Tenere en nummer 5 rijdt zelfs op een Harley! Wegbanden en totaal omgebouwd. Het zijn geweldige gasten en we hebben direct een klik. Da’s maar goed ook want we zouden die dag aan de Russisch-Mongoolse grens langer op elkaar aangewezen zijn dan we allemaal dachten. Maar daarover de volgende keer meer……..Precies de andere kant op komen er twee Koreanen op de motor. Zij komen juist uit Mongolië en gaan richting Europa. Ook Nederland ligt in de planning in het najaar maar helaas, dan zijn we niet thuis……

Statistieken

1 euro = 64 roebel 
Benzine 33 roebel (50 cent per liter)
Temperatuur gemiddeld een fantastische 25 graden
Voor het eerst in maanden behoorlijk wat millimeters regen


Voor foto's behorende bij dit verslag uit Rusland klik HIER