We rijden de boot af op een mooie zonnige ochtend in Igoumenitsa. De wegen zijn meteen kiezelig en stoffig en het verkeer is rommelig.
Waar er plek is, is het toegestaan je te begeven met de auto en het is geenszins de bedoeling de ander te schofferen. Al lijkt dit soms wel zo als een auto zich tussen onze beide motoren wurmt. Motoren zijn wel een soort 2e-rangs weggebruikers. Automobilisten vinden al snel dat er plek zat is om in te halen of naast je te gaan staan bij het stoplicht. Toeteren is alleen bedoeld om te laten weten ‘hier ben ik’. We realiseren ons, dat als we ons hier aan storen, we het komende jaar nog moeilijk gaan krijgen.
Later op de dag komen we aan bij Huize Sofia, Kalampaka, een backpackershostel aan de voet van Meteroa. Een mooie plek om even bij te komen, onze privéhelpdesk voor de computer in te schakelen en de motoren te inspecteren.
Meteora is een prachtig gebied waar op torenhoge rotsformaties kloosters gebouwd zijn. Al in de 9e eeuw werden de holen bewoond door kluizenaars, later hebben monniken er kloosters gebouwd. Een tiental zijn er nu nog in goede staat en een kleiner aantal wordt ook nog bewoond. We maken een dagtocht te voet vanuit het hostal, met prachtige vergezichten. De natuur wordt ook hier langzaam wakker, sommige bomen staan in bloesem.
De temperatuur is nog te laag (voor ons) om te kamperen. Jammer. In de verte zien we de toppen van de bergen witter kleuren van de sneeuw. Later op de dag gaat het regenen.
Later op de dag komen we aan bij Huize Sofia, Kalampaka, een backpackershostel aan de voet van Meteroa. Een mooie plek om even bij te komen, onze privéhelpdesk voor de computer in te schakelen en de motoren te inspecteren.
Meteora is een prachtig gebied waar op torenhoge rotsformaties kloosters gebouwd zijn. Al in de 9e eeuw werden de holen bewoond door kluizenaars, later hebben monniken er kloosters gebouwd. Een tiental zijn er nu nog in goede staat en een kleiner aantal wordt ook nog bewoond. We maken een dagtocht te voet vanuit het hostal, met prachtige vergezichten. De natuur wordt ook hier langzaam wakker, sommige bomen staan in bloesem.
De temperatuur is nog te laag (voor ons) om te kamperen. Jammer. In de verte zien we de toppen van de bergen witter kleuren van de sneeuw. Later op de dag gaat het regenen.
Een vergezicht op Meteora.
We rijden in 2 dagen naar Alexandropouli. Deels binnendoor wanneer mogelijk en soms toch maar een stuk snelweg. De snelweg heeft het landschap en de maatschappij ingrijpend veranderd. De dorpen zijn stil, hotels en pompstations verlaten, de weg in verval. Er lijkt op een enkeling na niet meer te worden gewoond. Spooky, of wie de serie volgt ‘walking dead’ landschap. Jammer! De snelweg doet wat ie zegt en is saaaaai! Van hooggebergten waar nog sneeuw ligt tot aan dalen, met kleine boerendorpjes. Het is duidelijk dat jongeren naar de grote steden trekken. De premier en de minister van financiën zijn overal op tv en we zien een shot van Tsiparis en Putin. Hij zou toch niet om geld vragen daar? ;)
De benzine is hier niet goedkoop voor de Grieken, ongeveer 1,55. De wegen zijn dan ook niet druk, vooral de snelwegen niet. Veel ligt op of net onder het niveau van Nederland, dat betekent dat dit erg duur is voor de Grieken zelf. Ze betalen 23% belasting.
Alexandropouli, een grote camping aan het strand, aan de Egeïsche zee. Aan alles is te merken dat het kampeerseizoen nog niet begonnen is. De opgeworpen zandduinen, bedoeld om in de winter te beschermen tegen wind en hoog water, liggen er nog. Er wordt geschilderd, gesnoeid en niet allen toiletgebouwen zijn open. Op zich een zeer mooie camping op een mooie plek. We eten ’s avonds heerlijke dorade uit deze zee.
De benzine is hier niet goedkoop voor de Grieken, ongeveer 1,55. De wegen zijn dan ook niet druk, vooral de snelwegen niet. Veel ligt op of net onder het niveau van Nederland, dat betekent dat dit erg duur is voor de Grieken zelf. Ze betalen 23% belasting.
Alexandropouli, een grote camping aan het strand, aan de Egeïsche zee. Aan alles is te merken dat het kampeerseizoen nog niet begonnen is. De opgeworpen zandduinen, bedoeld om in de winter te beschermen tegen wind en hoog water, liggen er nog. Er wordt geschilderd, gesnoeid en niet allen toiletgebouwen zijn open. Op zich een zeer mooie camping op een mooie plek. We eten ’s avonds heerlijke dorade uit deze zee.
Landschap in uiterst oost Griekenland
We dimdammen wat over de volgende dag, het is waarschijnlijk goed te doen om vanuit hier in één dag naar Istanbul te rijden. Maar eenmaal in Istanbul willen we graag een overnachtingsplek met een goede en veilige parkeerplek voor onze motoren…….Bovendien in zo’n grote stad is het handig om te weten waar je heen rijdt. Midden op een plein in een miljoenenstad stoppen en vragen waar er een goed hotel is….. mmm….. nee ergens denken we dat dit geen goed idee is. Op goed geluk boeken we een last minute hotel. Later zie ik pas dat dit hotel midden in de wijk Sultanahmet ligt. Midden in het oude, toeristische deel.
Die aantallen miljoenen trouwens variëren van 16 miljoen tot aan wel 20 miljoen. Niemand weet het zeker.
Vanuit Griekenland is het een half uur rijden naar de grens. Eenmaal aangekomen, bereiden we ons via de headset even voor, helm af, vriendelijk kijken en een we studeren de begroeting in.
Nu wordt pas duidelijk hoe makkelijk het allemaal in de EU is voor ons. De tijd dat je rugzak ondersteboven werd gekeerd, is lang geleden maar een grens over rijden, zonder controle en gedoe is echt bijzonder realiseren we ons nu. We moeten welgeteld 5 x stoppen, maar het gaat allemaal zeer snel. Het Turkse visum is tegenwoordig elektronisch, dus Lilian pakt haar mobiel en laat de gedownloade e-visa in PDF formaat zien. Dat is 2015.
Veel vluchtelingen deze dagen (Syrië, Libië) komen Europa binnen via de boot, aan land in Griekenland en Italië Het is onmogelijk om de Turks – Griekse grens ongezien te passeren. Dit is de andere kant van het Schengen gedoe in Europa. Er is veel geld te verdienen aan de vluchtelingenstroom.
Griekenland. Iedereen rookt, je mag overal roken. De pomp wordt bediend, koffie is standaard met suiker, drank in de ochtend is normaal. Meer soorten asfalt dan je kan bedenken, loslopende honden, vreselijk oude auto’s. Heel aardige mensen, met prachtig landschap en super lekker eten.
Die aantallen miljoenen trouwens variëren van 16 miljoen tot aan wel 20 miljoen. Niemand weet het zeker.
Vanuit Griekenland is het een half uur rijden naar de grens. Eenmaal aangekomen, bereiden we ons via de headset even voor, helm af, vriendelijk kijken en een we studeren de begroeting in.
Nu wordt pas duidelijk hoe makkelijk het allemaal in de EU is voor ons. De tijd dat je rugzak ondersteboven werd gekeerd, is lang geleden maar een grens over rijden, zonder controle en gedoe is echt bijzonder realiseren we ons nu. We moeten welgeteld 5 x stoppen, maar het gaat allemaal zeer snel. Het Turkse visum is tegenwoordig elektronisch, dus Lilian pakt haar mobiel en laat de gedownloade e-visa in PDF formaat zien. Dat is 2015.
Veel vluchtelingen deze dagen (Syrië, Libië) komen Europa binnen via de boot, aan land in Griekenland en Italië Het is onmogelijk om de Turks – Griekse grens ongezien te passeren. Dit is de andere kant van het Schengen gedoe in Europa. Er is veel geld te verdienen aan de vluchtelingenstroom.
Griekenland. Iedereen rookt, je mag overal roken. De pomp wordt bediend, koffie is standaard met suiker, drank in de ochtend is normaal. Meer soorten asfalt dan je kan bedenken, loslopende honden, vreselijk oude auto’s. Heel aardige mensen, met prachtig landschap en super lekker eten.
