It's a pigs life!

Its a PIG life  - Albanië

In het uiterste oosten van Montenegro lukt het niet om een campingplek te vinden. We vinden een guesthouse net over de grens in Albanië. We staan niet lang aan de grens, we hoeven alleen maar te wachten op een 4x4 met 4 mensen. 
We rijden verder. Door de vallei van Vermosh. Het schijnt dat deze vallei nog maar een paar jaar verhard is, eerder was het niet meer dan een gravelpad. Overal lopen geiten, schapen, koeien en paarden in de berm, in de rivierbedding of op de weg.  
We naderen een kudde paarden. Guido is niet gecharmeerd van deze grote beesten, onvoorspelbaar met hun harde hoeven. Hij houdt in en rijdt er niet langs. 

De paarden blijven rustig en reageren niet echt als we rustig langs rijden. Later horen we van de gastvrouw in Valbone dat de paarden in het dal blijven, nooit weglopen en altijd terugkeren naar hun eigenaar. Nou niet de eigenaar natuurlijk die ze triggert maar wat die eigenaar hen voert ;) zal in hun reptielen-deel van het paardenbrein blijven hangen. In samenspraak met de andere bewoners is er telkens één iemand die de kudde bijeendrijft om bijvoorbeeld de bergen in te gaan. Deze rol wordt gerouleerd. De paarden lopen voor de rest vrij in de vallei waar ze willen. 
De eigenaar loopt ons tegemoet en we herkennen elkaar en hij blijkt de bestuurder van de 4x4 bij de grens. 
Op de camping lopen kippen met kleintjes, varkens met biggen, net buiten het hek schapen, paarden en koeien. Aan het einde van dag slacht de tienerzoon een schaap. Gaat met veel geschreeuw en gedoe, hij moet het nog leren.
's Avonds verzamelen de campinggasten zich in de gemeenschappelijke ruimte en hier valt de een na de andere doorgewinterde overlander van zijn stoel. Zowel de hoeveelheid als de smaak van het eten is verrassend. Het is overdadig en superlekker en alles komt dus voor zover mogelijk van hun eigen boerderij. Zelfvoorzienend. 
We eten in Albanie gegrilde groente, salade, kaas, borek, aardappelen (gekookt of gebakken of gegrilld wat je wil) en lam/kip of koe. Met een Tirana biertje. 
We zitten aan tafel met twee andere motorrijders. Ze hebben hun auto en motortrailer met motoren naar Kroatie gereden en vandaaruit maken ze een tocht door Albanië. We hebben een zeer ontspannen gesprek over wat we meemaken onderweg, zoveel herkenning! Vooral dat de motor van hem de pakezel is en zij zo licht mogelijk kan rijden. Ja dat ja!
Een verademing vind ik het om te zien dat de motorrijders hier niet alleen maar dikbuikige GS rijders zijn met grijs haar, no offence. 
Vermosh in Noord Albanië is een droomvallei die we al na een dag verlaten maar die de indruk maakt van een week. Net als heel Albanië trouwens. Prachtig land dat net anders voelt als de rest van de Balkan en Europa.
De wc's zijn tegen het modderbad van de varkens aangebouwd. Als je zit, hoor je ze snurken, knorren, wroeten en schuren. Ze worden op de rivierbedding geslacht maar hebben een enorm goed leven hier. 
What a pigs life!